วัดไทรน้อย

ประวัติความเป็นมาของวัดไทรน้อย

วัดไทรน้อย ตั้งอยู่ริมคลองพระราชาพิมลฝั่งทิศเหนือ หมู่ที่ 1 ตำบลไทรน้อย อำเภอไทรน้อย จังหวัดนนทบุรี

ประมาณ พ.ศ. 2430 ได้มีคนมอญกลุ่มหนึ่งจากมหาชัยบ้านบางกระเจ้า บ้างไร่และบ้านแพ้ว จังหวัดสมุทรสาคร ได้มาเริ่มหักร้างถางป่า ซึ่งแต่เดิมนั้นเป็นชายป่ากระทุ่มมืดติดต่อกับป่าหนองเพรางานเพื่อทำนา พระราชาภิมณฑ์ได้ดำเนินการขุดคลองพระราชาพิมลจากคลองบางบัวทองมาทางทิศตะวันตกจนถึงป่ากระทุ่มมืดใกล้รางกระทุ่ม จึงมีคนมอญมาจับจองที่ดินริมคลองพระราชาพิมลมากขึ้น จนเป็นชุมชนเล็กๆ

พ.ศ. 2437 คนมอญเหล่านี้จึงได้สร้างวัดในชุมชนขึ้น มะธุ หรือ ตาธุได้บริจาคที่ดินจำนวน 42 ไร่ 2 งาน เพื่อใช้เป็นที่สร้างวัด ชาวบ้านได้ช่วยตัดต้นไม้ใหญ่ที่มีในพื้นที่มาเลื่อยทำเสา ทำกระดานและไม้สำหรับใช้สร้างที่พักสงฆ์ หลวงตาโจ๊กพระมอญองค์หนึ่งได้มาดำเนินการก่อสร้างจนเป็นวัดมีพระสงฆ์มาอยู่จำพรรษาที่วัดสร้างใหม่แห่งนี้ หลวงตาโจ๊กได้อยู่จำพรรษาที่วัดนี้และช่วยเหลือในการก่อสร้างเสราสนะ และสิ่งก่อสร้างภายในวัดอยู่นานประมาณ 30 ปี เรียกว่า ศาลหลวงตาโจ๊ก ตั้งอยู่ริมคลองหน้าวัดทางทิศตะวันออกเฉียงใต้

ชาวบ้านได้นิมนต์พระอาจารย์เกร็บ พระมอญจากวัดปรมัยยิกาวาส ตำบลเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด
จังหวัดนนทบุรี มาเป็นเจ้าอาวาสรูปแรกของวัดไทรน้อย ต่อมามีการสร้างวัดบึงลาดสวายที่ตำบลภาษี อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม ชาวบ้านวัดบึงลาดสายสวายนิมนต์พระอาจารย์เกร็บไปเป็นเจ้าอาวาส
ท่านจึงย้ายจากวัดไทรน้อยไปอยู่วัดบึงลาดสวาย พระอาจารย์เผื่อน ได้เป็นเจ้าอาวาสวัดไทรน้อยในเวลา
ต่อมา ในสมัยพระอธิการเผื่อน สิกขโร เจ้าอาวาสรูปที่ 2 ร่วมกับกำนันพร ประสิทธิชัย กำนันตำบลไทรน้อยคนแรก และชาวบ้านได้สร้างอุโบสถ เป็นอาคารก่ออิฐถือปูนเพื่อให้พระสงฆ์ได้ทำสังฆกรรม

ชื่อเดิมของวัดไทรน้อยคือ วัดสาลีมุนีภิรมย์ หมายถึง บริเวณที่ตั้งวัดเป็นที่อุดมสมบูรณ์ด้วยพืชพันธุ์ธัญญาหารโดยเฉพาะข้าว และเป็นที่พำนักอันรื่นรมย์ของผู้ทรงศีล แต่ชื่อวัดในสมัยแรกสร้างวัดนั้นยังไม่ได้ใช้ชื่อนี้เป็นทางการ ต่อมาในสมัยท่านเจ้าคุณพระศรีโพธิ์ (เสงี่ยม) อดีตเจ้าคณะจังหวัดนนทบุรี (ต่อมาได้รับพระราชทานสมณศักดิ์สมเด็จพระพุฒาจารย์อดีตเจ้าอาวาสวัดสุทัศน์เทพวราราม) ขณะที่ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดนนทบุรี ได้จัดให้มีการประชุ่มพระสังฆาธิการและมัคนายกของวัดทั่วทั้งจังหวัดนนทบุรีเมื่อ พ.ศ. 2495 ในครั้งนั้น พระอธิการเผื่อนเป็นเจ้าอาวาสได้ไปร่วมประชุมพร้อมกับมัคนายกวัดซึ่งเป็นคนมอญ ในการประชุมครั้งนี้ท่านเจ้าคณะจังหวัดได้ให้เจ้าอวาสและมัคนายกของทุกวัดมาแจ้งชื่อวัดนั้นยาวมากประกอบกับผู้แจ้งเป็นคนมอญที่พูดไทยไม่คล่อง จึงบอกชื่อวัดเป็นภาษาไทยไม่ได้อีกทั้งชื่อวัดสาลีมุนีภิรมย์นั้นออกเสียงยากสำหรับคนมอญสมัยนั้น พอดีขณะนั้นทางวัดไทรใหญ่ได้มาแจ้งชื่อวัด ท่านเจ้าคณะจังหวัดเห็นว่าวัดนี้อยู่ในละแวกเดียวกันกับวัดไทรใหญ่ จึงตั้งชื่อวัดให้ว่า วัดไทรน้อย และได้ใช้ชื่อนั้นแทนวัดสาลีมุนีภิรมย์มาจนทุกวันนี้ วัดไทรน้อยเคยเป็นวัดที่สังกัดคณะสงฆ์รามัญนิกายมาก่อน ปัจจุบันสังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย